İki gün önce öğrendiğim bir söz üzerinden yazacağım bu yazıyı.Başlıkta yarısını yazdım sözün.Eminim birçoğunuz devamını getirmiştir.
Dostuna zaman ayır,yoksa zaman seni dostundan ayırır.
İşte böyle.İki gündür sık sık aklıma gelir,düşünür oldum bu cümleyi.Ve gerçekten dostluklarımı,unuttuğum yada beni unutan eski dostlarımı düşününce, sözün doğruluğundan şüphem kalmadı.Neden dostlarımıza zaman ayırmayız ki ? Çünkü çok meşgulüz, çok çalışıyoruz, yada hergün dersanedeyiz, veya okuldayız, yada bir seminerde, veya tüm boş zamanımız internette vs bunlar bahane olmamalı.Sırf böyle sebeplerden dolayı bir fincan kahve ile 40 yıl hatırı sayılacak bir sohbeti esirgememeliyiz kendimizden ve dostlarımızdan.Çünkü dost dediğiniz iyi gününüzde değil kötü gününüzde size katlanabilen, alttan alabilen ve kahrınızı çekebilendir.İşte böyle bir dost istiyorsak değerli zamanımızı dostlarımızla da paylaşmalı, dostlarımızla da meşgul olmalıyız.ve bence meşguliyetin en keyiflisi dostlarla olandır.Dostlarımla iki saat muhabbeti özlediğim zamanları hatırlıyorum.Bu muhabbeti kaybetmemek için dosta zaman ayırmalı, yanında olmaıyız ki zor günümüzde “kalk ayağa yakışmıyo sana” diyen “geliriz bununda üstesinden” diyerek cesaretlendiren ve güç veren dostlarımız olsun yanımızda.
Benden bu kadar şimdilik… 😉 Dostlarıma selamlar!
Serdar
08/21/2010 at 02:09
güzel ve faydalı bir makale olmuş. teşekkürler.