şikayetlenmek

İnsan biryerlerin, birilerinin ya da bir şeylerin kendine değer ve bilgi katmasını beklemek yerine önce kendisi bulunduğu çevreye ve kendi ortamına değer katmalıdır diye düşünüyorum. Özellikle küçük ve yeni büyükşehir olmuş şehirlerde öğrenci olan büyük bir çoğunlukta bu durumu gözlemleyebilirsiniz. “Üniversite bana bir şey katmıyor.” “Burada birşey öğrenemedim.” “Şehir şöyle kötü, böyle küçük, burada birşey yapılmaz.” vb.. bu bahanelerin ardı arkası gelmez. Bu cümleleri kuranlarda dikkat ettiğim bir özellik var. Ortak bir noktaları var. Bu arkadaşlarımız kendileri birşey yapmıyorlar. Birşeyler olması için ellerini taşın altına koymuyorlar. Bir şeylerin peşinde veya derdinde değiller. O yere, o sınıfa, o fakülteye, o… her neyse değer katma, orayı ve o topluluğu anlamlı kılma derdinde değiller. Yani tüm bu şikayetleri yapıyorlar ancak duruyorlar. Şikayetlerimizi sıralarken sanırım önce kendimizi bir sorgulamamız, tüm bu olan ve olmayanlardan şikayet ederken bir dakika durup “İyi ama bunların düzelmesi için ben ne yapıyorum ?” diye kendimize sormamız gerekiyor. Devamını Oku