Güvendiğim , samimi ve samimi olduğum insanları dinlemeyi severim.Burda sorun yok. Ama kendim anlatmaya gelince , olmuyor. Yani kimseye dert/tasa anlatamıyorum.Bunun sebebini araştırıyorum.Çözemeyeceğim İnşallah 🙂 Arkadaşlarımı dinlemek hoşuma gidiyor.Dertlerini bana anlattıklarında beraber oturup düşünmek,çözümler veya çözümsüzlükler hatta lüzumsuzluklar üretmek hoşuma gidiyor dersem yalan olmaz.Bunun sonucunda tabi derdini dinlediğiniz birçok insan olmaya başlıyor etrafınızda.Kimisini istemeden dinlemek zorunda da kalıyorsunuz.
