Düşünce

Leyla ile Mecnun ‘dan Yavuz okuyor. Oğuz Atay ‘ın Tehlikeli Oyunlar adlı kitabından bir bölüm.

” –Fakat, Allah kahretsin, insan anlatmak istiyor albayım; böyle budalaca bir özleme kapılıyor. Bir yandan da hiç konuşmak istemiyor. Tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor.Fakat benim de sevmeye hakkım yok mu albayım?
–Yok.
–Peki albayım. Ben de susarım o zaman. Gecekondumda oturur, anlaşılmayı beklerim. Fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? sorarım size: “Nasıl?” , Kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı? Ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan, bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. Küçük oyunlar istemiyorum albayım.

Kelimeler… Kelimeler albayım, bazı anlamlara gelmiyor.”

Şimdi efendim malumunuz ülkemizde twitter üzerinde birçok fenomenimiz var. Neden bu fenomenlerden biride siz olmayasınız ? Sizin ne eksiğiniz var ? Aslında sizin fenomen olmak için fazlanız var, biraz eksiltmeniz lazım bu fazlalıkları 🙂 Öylesine fenomen kaynadı ki twitter yani deyim yerindeyse “elini sallasan fenomene” değecek. Bu deyim daha farklıydı aslında ama siz anladınız onu. İşte hal böyle olunca fenomen hesapları şöyle tepeden tırnağa bir süzdüm, etraflarına baktım, olayı kendimce yorumlayacağım şimdide. Önce şunu belirteyim : Twitter ‘da iki çeşit fenomen var. Birincisi, dişiyle tırnağıyla, özgünlüğüyle, klavyesinden sakınmadan, yiğit hesaplar. İkincisi boş gezenin boş kalfası, iki eliyle bir ekmeğe yağ süremeyen, takipçi arttır falan fistan yöntemlerle binlerce yumurta kafalı takipçisi bulunan “sözde fenomen” hesaplar.

Bu kısımdan sonra size “sözde fenomen” nasıl olabilirsiniz onu anlatacağım. Gerçekten fenomen olmanın yolunu aslında yukarıda açıkladım. Rol yapmayıp kendiniz olarak ve gerçekten bu mecrada farklı birşeyler yaparak emek ve zaman sarfederek olabilirsiniz. Ama canım bu çok yorucu, üfff kim uğraşacak kısa yoldan fenomen olmak varken diyorsanız devam edin. Tüm yöntemleri anlatıyorum. Devamını Oku

Malumunuz üzere bugün kardeşlerimiz, genç arkadaşlarımız güzide eğitim sistemimizin harikulade sınavlarından biri olan LYS ‘ye girdiler. Kardeşimle birlikte bu heyecanı yaşadığım için günün başlangıcından bitimine yaşananları biraz yorumlayarak anlatacağım. Gerçekten traji komik bir durum olduğunu uzaktan seyredince anladım bu sınavların. Vakti zamanında ben girdiğimde de aynı heyecanı yaşamıştım, tabi olayın içinde olunca dışardan nasıl göründüğünü anlayamamışım. Ama bugün her yönüyle dışardan objektif ve birazda mizahi bir bakış açısıyla durumu gördüm. Genelde sınav zamanlarında veliler bunu hep yaparmı bilmiyorum yoksa bugün hem kandil günü hem önemli bir sınava denk geldi diyemi bilmem ama maşallah herkes hatim indiriyordu okul bahçelerinde, arabalarının içinde, çay bahçelerinde, kafelerde… Allah dualarınızı kabul etsin amcalarım teyzelerim ve tabi bizlerinde 🙂 Yanlış anlaşılmasın ama bu duruma dışardan bakınca “yas evi” ni hatırlatmıyor değil hani. Devamını Oku

Bugüne kadar emrekarabulut.net domaini üzerinde blog tuttum. Artık karabulut.co üzerinden yazmaya devam edeceğim. Bir süredir aklımdaydı domaini taşımak ancak fırsatım olmadı. Bugün biraz mesai harcayarak bu işlemi tamamladım. karabulut.co isminin benim için daha iyi olacağına inanıyorum. Sizlerde elinizi alıştırabilirsiniz artık 🙂 Yaz tatilinin gelmesiyle planlarım arasında olan bu işlemi ilk sıraya alarak gerçekleştirdim. Küçük bir çocuğun yeni ayakkabasını sürekli yanında tutması evin içinde giymesi gibi bir his bu 🙂 Birden bire yazma hevesim arttı diyebilirim. Bu değişiklik bana iyi geldi 😉 Tabi domain değiştirmenin acı tatlı tarafları var. Google amca ile bir süre sıkıntı yaşayabilirim indekslerim açısından.Bu sorunu aşmak için Teakolik (Hamza) abimin blog yazısından faydalanarak 301 Yönlendirme yöntemini uyguladım. Bu sayede google beni unutmayacak. Devamını Oku

Son bir aydır final ve final dönemi öncesinde üniversitedeki yoğunluk nedeniyle yazamadım bir süredir. Finalleri biraz devirdim biraz finaller beni devirdi derken geldi geçti. Geçtiğimiz yıl Eylül ayında dönem başladığında “Ağ ve Sistem Uzmanlığı” eğitimim, Yazılım Kulübü Başkan yardımcılığım derken bu yıl nasıl geçecek diye dertleniyordum. Son sınavdan sonra “ aha bu yılda bitti “ ne oldu? Dedim kendi kendime. Gerçekten nasıl geçti anlayamadım. Koşuşturma, çalışma, çabalama derken üniversitede bir yılı daha devirdim.

Üniversite içinde ve dışında en aktif ve sosyal olduğum yıl oldu bu yıl. Sadece derslere girip çıkarak geçirdiğim bir yıl olmadı. 15 yıllık profesyonel öğrencilik hayatımın yanına birçok şey ekledim bu yıl. Üniversitenin vermiş olduğu imkânlarını da kullanarak gönüllü sorumluluklar aldım. Benim gibi çalışan ve emek veren arkadaşlarımla birlikte güzel etkinlikler düzenledik. Uyumadığımız zamanlar oldu her şeyi zamanında yetiştirmek için. Bir yandan da üniversite içinde yarı zamanlı olarak çalışmaya başladım bu yıl. Yani derslerden kalan boş zamanı doldurmuş oldum. Devamını Oku